Το ημερολόγιο που κρατάτε στα χέρια σας είναι ο μονόλογος ενός μικρού κοριτσιού προς μια φανταστική φίλη, την Κίττυ, την οποία χρειαζόταν για να επιβιώσει η Άννα μέσα απ' όλα όσα έζησε.
Είναι οι ομιλίες μεταξύ του εγώ κι εγώ. Είναι ακόμα η ομιλία ανάμεσα στο εγώ και στους άλλους γύρω και μας ξαφνιάζει πόσο ειλικρινά και λεπτομερειακά γίνεται.
Κανείς δεν μπορεί να μην δει το μαχητικό τόνο στα γραφτά της Άννας Φρανκ, όπως και κανείς δεν μπορεί να μην δει τη χροιά της αγάπης που απλώνεται μέσα και γύρω απ' αυτά.
Θα αναρωτηθείτε: Αγάπη σε παιδικό γράψιμο.
Ε, λοιπόν αφήστε να σας ξαφνιάσουν οι σελίδες που ακολουθούν.