Βιβλία που να ασχολούνται με τα προβλήματα ανάπτυξης των παιδιών υπάρχουν αρκετά. Όλα όμως απευθύνονται στους μεγάλους. Κανένα στα ίδια τα παιδιά. Από την άποψη αυτή τα τέσσερα βιβλία της σειράς Μήπως είδατε τον αόρατο; έρχονται να καλύψουν το κενό.

Μέσα από τις σχέσεις και τις περιπέτειες των δύο ηρώων των βιβλίων, της Κατερίνας και του Αόρατου, η Μάρω Λοϊζου και ο Βαγγέλης Παυλίδης βοηθούν το παιδί να εξοικειωθεί με τις αναπόφευκτες φοβίες της ηλικίας του, τους «χωρικούς» και τους «χρονικούς» φόβους, να προβάλλει τα άγχη από το άγνωστο, την ανάγκη της μετατροπής του αόρατου σε ορατό, του από-κοσμου σε κοντινή αίσθηση και παρουσία, και με τη βοήθεια του γονέα και του παιδαγωγού να οδηγηθεί ίσως κάποτε στην αυτογνωσία.

Και όλα αυτά χωρίς διδακτισμούς και επιμύθια, αλλά με τρόπο ευχάριστο και παιχνιδιάρικο, απλό και συνάμα απόλυτα ποιητικό, έτσι όπως πρέπει να είναι αληθινή τέχνη και κυρίως η τέχνη για παιδιά.