Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του Ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονότα σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω από το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σε κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτόν όγκο αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος Ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό τύπο.